Emmakerk Watergraafsmeer 1939-1999 en
het ontstaan van Kerkelijk Centrum de Bron
Rond de vorige eeuwwisseling behoorde kerkelijk Watergraafsmeer tot Diemen en de Meerbewoners moesten daar ter kerke. De verbindingen waren slecht en de afstand groot. Het gevolg was, dat men naar de stad ging of soms helemaal niet meer naar de kerk. Dankzij de inspanning van veel hervormde gemeenteleden werd de aanzet gegeven tot de bouw van een Hervormde kerk.
In 1938 werd een stuk grond op de hoek van de Nieuweweg en de Middenweg, naast Frankendael, waarop huize Pericles van de peperkoning stond, gekocht. Met bouwstenen van 5, 10 en 25 cent werd geld bijeengebracht voor deze koop en de bouw van de kerk.
Zaterdag 18 februari 1939 werd tijdens een plechtige bijeenkomst 'de Emmakerk', gebouwd door architect Ir. G. Friedhoff, ingewijd.
De Emmakerk is een eenvoudig, strak gebouw. De architect heeft enkele symbolen in het gebouw verwerkt. De getallen 3, 7 en 12, bijbelse getallen, keren terug in raampartijen en deuren. De voorgevel telt 3 deuren (de drie-eenheid) en daarboven drie en één raam, samen weer het getal 7. Ook in de grote ramen vindt men een veelvoud van 3 en 7. In het kerkschip staan 12 pilaren.
Bewogen jaren heeft de Emmakerk meegemaakt. Voedselexpedities werden in de oorlogsjaren georganiseerd vanuit de kerk; kinderen werden buiten Amsterdam bij gastouders ondergebracht om ondervoeding te voorkomen. Daarna moesten veel Watergraafsmeerders hun dienstplicht in Nederlands Indië doorbrengen, waarvoor speciale aandacht noodzakelijk was.
De Meer breidde zich steeds verder uit. Buitenweken voor invaliden, alleenstaanden en mensen, die nooit van huis kwamen werden georganiseerd, terwijl de eigen wijkverpleging en het maatschappelijk werk veel goed werk hebben verricht.
Mede door de woningpolitiek van de gemeente vertrokken veel jongeren uit de Watergraafsmeer om elders te gaan wonen. De gemeente verouderde; het bejaardenwerk kreeg volle aandacht. Het verzorgingstehuis "De Open Hof" werd gebouwd.
Een aantal jaren geleden hebben de Hervormde Gemeente Amsterdam Watergraafsmeer en de Gereformeerde Kerk Watergraafsmeer besloten tot een brede samenwerking. Door het ondertekenen van de federatieovereenkomst zijn beide kerkgenootschappen opgegaan in de Protestantse Kerkgemeenschap Amsterdam-Watergraafsmeer.
In het verlengde van deze samenwerking werd de Emmakerk gezamenlijk eigendom. De Emmakerk werd omgedoopt in Kerkelijk Centrum "de Bron".
Omdat nieuwbouw door de monumentenstatus, die het gebouw inmiddels had gekregen, niet meer tot de mogelijkheden behoorde, werd besloten tot een ingrijpende renovatie om het gebouw tot zoveel mogelijk aan de eisen van deze tijd te laten voldoen. Mede door de enorme inzet van een aantal vrijwilligers werd een mooi resultaat met betrekking tot de kerkzaal en andere ruimten bereikt.
De afscheiding van de officiële kerkzaal en het stiltecentrum is verwezenlijkt door een glazen wand van de vloer tot aan het plafond. Het kunstwerk is ontworpen door de kunstenaar Jan Beutener en heeft als thema "levenswater". Ook in dit kunstwerk komen de getallen 3 en 7 weer voor.
De officiële ingebruikneming van het kerkelijk Centrum "De Bron" vond plaats op 30 mei 1999.
Overgenomen uit het programmaboekje 50 jaar Emmakerk door o.a. dhr. L.Roest
en uit de informatiegids P.K.A.-W.
In 1938 werd een stuk grond op de hoek van de Nieuweweg en de Middenweg, naast Frankendael, waarop huize Pericles van de peperkoning stond, gekocht. Met bouwstenen van 5, 10 en 25 cent werd geld bijeengebracht voor deze koop en de bouw van de kerk.
Zaterdag 18 februari 1939 werd tijdens een plechtige bijeenkomst 'de Emmakerk', gebouwd door architect Ir. G. Friedhoff, ingewijd.
De Emmakerk is een eenvoudig, strak gebouw. De architect heeft enkele symbolen in het gebouw verwerkt. De getallen 3, 7 en 12, bijbelse getallen, keren terug in raampartijen en deuren. De voorgevel telt 3 deuren (de drie-eenheid) en daarboven drie en één raam, samen weer het getal 7. Ook in de grote ramen vindt men een veelvoud van 3 en 7. In het kerkschip staan 12 pilaren.
Bewogen jaren heeft de Emmakerk meegemaakt. Voedselexpedities werden in de oorlogsjaren georganiseerd vanuit de kerk; kinderen werden buiten Amsterdam bij gastouders ondergebracht om ondervoeding te voorkomen. Daarna moesten veel Watergraafsmeerders hun dienstplicht in Nederlands Indië doorbrengen, waarvoor speciale aandacht noodzakelijk was.
De Meer breidde zich steeds verder uit. Buitenweken voor invaliden, alleenstaanden en mensen, die nooit van huis kwamen werden georganiseerd, terwijl de eigen wijkverpleging en het maatschappelijk werk veel goed werk hebben verricht.
Mede door de woningpolitiek van de gemeente vertrokken veel jongeren uit de Watergraafsmeer om elders te gaan wonen. De gemeente verouderde; het bejaardenwerk kreeg volle aandacht. Het verzorgingstehuis "De Open Hof" werd gebouwd.
Een aantal jaren geleden hebben de Hervormde Gemeente Amsterdam Watergraafsmeer en de Gereformeerde Kerk Watergraafsmeer besloten tot een brede samenwerking. Door het ondertekenen van de federatieovereenkomst zijn beide kerkgenootschappen opgegaan in de Protestantse Kerkgemeenschap Amsterdam-Watergraafsmeer.
In het verlengde van deze samenwerking werd de Emmakerk gezamenlijk eigendom. De Emmakerk werd omgedoopt in Kerkelijk Centrum "de Bron".
Omdat nieuwbouw door de monumentenstatus, die het gebouw inmiddels had gekregen, niet meer tot de mogelijkheden behoorde, werd besloten tot een ingrijpende renovatie om het gebouw tot zoveel mogelijk aan de eisen van deze tijd te laten voldoen. Mede door de enorme inzet van een aantal vrijwilligers werd een mooi resultaat met betrekking tot de kerkzaal en andere ruimten bereikt.
De afscheiding van de officiële kerkzaal en het stiltecentrum is verwezenlijkt door een glazen wand van de vloer tot aan het plafond. Het kunstwerk is ontworpen door de kunstenaar Jan Beutener en heeft als thema "levenswater". Ook in dit kunstwerk komen de getallen 3 en 7 weer voor.
De officiële ingebruikneming van het kerkelijk Centrum "De Bron" vond plaats op 30 mei 1999.
Overgenomen uit het programmaboekje 50 jaar Emmakerk door o.a. dhr. L.Roest
en uit de informatiegids P.K.A.-W.
